Tuesday, September 8, 2009

satu janji

pagi ini terpaksa sy ponteng tadarus. pelajar-pelajar poland dijemput untuk menghadiri taklimat di HQ MARA. seawal 7.30 sy pergi menaiki KTM dengan beg besar gila-gila berisi pakaian winter untuk diserahkan kpd diela. sy dah janji nak beri padanya. tak kira susah atau tak, sy kena beri juga. mujur hari ini cuti nuzul Quran di Selangor. jadi KTM tak lah sesak seperti biasa.

taklimat bermula pukul 9. dikendalikan oleh senior-senior dari warsaw, pegawai mara, dan pensyarah MSU. terangkan mengenai penerbangan, penempatan, bank, sistem pembelajaran dan lain-lain. waktu itu juga surat rasmi dari warsaw sampai ke tangan sy. secara rasmi penempatan sy di warsaw dijamin. Alhamdulillah. tidak ada yang perlu dirisaukan lagi. memandangkan semuanya telah secure, kenalah sy tunaikan janji sy pada Allah. mahu tak mahu, malam ini juga sy akan laksanakan insyaAllah.

taklimat tamat kira-kira pukul 11. sy telah janji dengan diela untuk menemaninya pergi beli barang keperluan. keluar sahaja dari medan MARA, ramai orang di Jalan Tunku Abdul Rahman. ramai! memang ramai! kami menggunakan skil menyelit dengan maksima. hentian pertama, Kedai Buku Mukmin. malangnya buku yang dicari sudah habis stok. tiga kedai buku kami pergi. semuanya habis. penat kami menyelit celah-celah orang ramai, hampir dilanggar motor ketika melintas, tapi pergi dengan tangan kosong. aihhhh.... jangan mengeluh...setiap sesuatu ada hikmahnya.

hentian seterusnya Midvalley. dari Jalan Tunku Abdul Rahman, kami menuju ke stesen KTM. terasa perjalanan saaaaaangat jauh. maklumlah, sedang berpuasa. sampai di midvalley, pergi ke kedai Universal Traveller untuk beli thermal wear. mahal betul. sepasang RM 188. nak buat macam mana, kami orang Malaysia tak mungkin dapat hidup dalam suhu -20c tanpa benda ini.

pergi cari jeans pula. diela ni jenis pakai baju kurung selalu. jarang sy lihat dia pakai selain baju kurung. dan tak pernah sy nampaknya pakai jeans. jadi untuk memilih jeans bagi nya adalah satu MASALAH YANG BESAR. sy pun jadi perunding pemakaian sebentar. sy akui, memang susah nak cari. maklumlah, jeans perempuan ni sempit sana sempit sini....tak biasa lah....

habis duit di situ. terpaksa batalkan hasrat untuk membeli sneaker dan beg. kami patah balik ke KL central. solat zohor. sy rasa macam nak pengsan dah. kakai lenguh tak terkata. diela tekad untuk ke chow kit untuk beli buku pula. dalam keadaan separuh mati, kami berjalan ke stesen monorail. naik dari central, ke chow kit. berjalan 15 minit dari stesen chow kit ke kedai buku.

diela beli buku. kami dinasihatkan beli buku di sini kerana buku di poland 2 kali ganda lebih mahal. satu buku 2kg. 3 buku dibeli, maka semuanya 6kg. penat nak mati. kaki dah sengal. bahu nak patah. kembali ke kl central dalam pukul 6ptg.

selesai solat asar, kami berpisah. diela menuju ampang. sy nak pulang shah alam. waktu itu jugalah manusia-manusia yang sebentar tadi shopping di midvalley dan Jalan Tunku Abdul Rahman nak pulang. tren pertama sampai, tapi penuh. tiba-tiba sy dihimpit oleh lelaki-lelaki berbadan besar dari segenap penjuru. SY DIHIMPIT. tapi tren itu terlalu penuh, kami terpaksa tunggu tren ke-2. sementara menuggu, sy terus dihimpit, tak dapat bergerak langsung. aihhh....kalau pengsan di sini, jadi drama nanti...

tren ke-2 sampai. sy tak payah bergerak kerana manusia yang menghimpit sy tolong tolak sy masuk tren. fuhhh!!!! tak bernafas!!!! setelah melalui beberapa stesen, tren sudah kurang sesak.

tiba waktu berbuka. tak percaya betuk sy terpaksa berbuka dalam keadaan ini. Alhamdulillah seorang pemuda menghulur kismis kepada sy. dapatlah dia pahala puasa sy.

sampai rumah, sy sangat penat. apa-apa pun tarawikh tak boleh tinggal. solat ini pengukuh hubungan cinta kasih hamba dan pencipta. dijanjikan pahala yang banyak. sy takkan lepaskan tawaran dari Allah ini. bulan ini saja boleh tarawikh. kalau terasa rajin sangat-sangat sekalipun di bulan lain, tetap tak boleh solat tarawikh. cukup lah 8 rakaat. tak larat sy nak sambung sampai 20 rakaat hari ini.

pulang saja, sy terus 'pengsan'. mahu tak mahu, terpaksa bangun pukul 11. janji telah dibuat, tak boleh mungkiri. Alhamdulillah janji sy pada Allah ditunaikan. jangan tanya apakah janji tu. yang penting semuanya telah selesai. Alhamdulillah

2 comments: