amboi fatimah, rajin study.
kenalah rajin. MARA bayar tau. kalau result teruk, silap-silap kena tarik biasiswa.
fatimah, kenapa study teruk sangat ni?
ish, lecturer aku paling bagus tau kat sini. tak patut tau fail kredit pertama!
gila lah kau study. semua kau tahu. hebat
ish, kan senior kite hebat-hebat. malulah kalau tak boleh jadi macam mereka!
kau ni stuuuuuudyyyyyyyy je kan. cubalah bersosial sikit.
kau pun tahu pelajar Malaysia reputasi baik kat sini. mana boleh kalah dengan budak negara lain....
tak pernah pun sy cakap, "sy menuntut ilmu kerana Allah". Astaghfirullah....
“Dari Abi Hurairah berkata: Bersabda Rasulullah : Sesiapa yang menuntut ilmu yang mana sepatutnya kerana mencari keredaan Allah tetapi tidaklah ia menpelajarinya kecuali kerana untuk mendapat kejayaan (kepentingan) dunia. Pasti ia tidak akan dapat mengharapkan (apa pun) dari syurga di Hari Kiamat, maksudnya tidak akan dapat baunya”
[Riwayat Abu Dawud di dalam al-Ilm dan Ibn Majah di dalam al-Muqaddimmah]
betul. menuntut ilmu itu satu ibadah. dan setiap ibadah itu bermula dengan niat yang betul, niat yang ikhlas. mesti ramai dah pernah dengar hadith ini.
“sesungguhnya segala amalan itu bermula dengan niat”
[riwayat Bukhari, Muslim dan Tarmizi]
keredhaan Allah itulah yang kita harapkan. bukan keredhaan manusia. bukan untuk dipuji. bukan untuk disanjung. bersihkan amalan itu dari kecacatan yang bersifat diri sendiri atau bersifat dunia
"Wahai Tuhan kami! Janganlah Engkau menghukum jika kami lupa atau tersalah...."(2:286)
maafkan Aku ya Allah yang sering melupakan-Mu....
minggu depan sy diberi peluang ke-2.
halus betul cara Allah tegur(~_~)
tandanya Allah sayang(^_^)
doakan sy bejaya kali ni. betulkan balik niat menuntut ilmu kerana Allah, insyaallah
Friday, October 30, 2009
Sunday, October 18, 2009
a non-controvertial post
show me right from wrong.
tell me to be strong.
need You more than ever....(1:6)
tell me to be strong.
need You more than ever....(1:6)
Sunday, October 11, 2009
kepada yang berkenaan
oho. kalau nak copy paste pun tak salah minta izin dulu kan. ahahaha.....
apa pun, terima kasih banyak-banyak atas respon yang sangat menusuk kalbu jiwa hati nurani jantung paru-paru dan segala organ yang berkaitan itu. sy faham sekarang. maklumlah, sy budak yg masih hijau. banyak meragam sikit... jazakillah. really appreciate it
".....mereka pula berpesan-pesan dengan kebenaran serta berpesan-pesan dengan sabar".[103:3]
apa pun, terima kasih banyak-banyak atas respon yang sangat menusuk kalbu jiwa hati nurani jantung paru-paru dan segala organ yang berkaitan itu. sy faham sekarang. maklumlah, sy budak yg masih hijau. banyak meragam sikit... jazakillah. really appreciate it
".....mereka pula berpesan-pesan dengan kebenaran serta berpesan-pesan dengan sabar".[103:3]
Saturday, October 10, 2009
are you happy now?
sy mungkin nampak gembira, tapi dalam hati Allah saja yang tahu....
ramai pelajar tafsirkan kegembiraan apabila mendapat keputusan yang cemerlang dalam peperiksaan. tapi pernah saja sy dengar luahan hati pelajar terbaik sekolah yang terlintas untuk membunuh diri. gembirakah tu?
orang biasa pula kata gembira itu apabila kita kaya, banyak harta. tapi kenapa ada saja orang kaya yang serabut hidupnya kerana tekanan kerja? gembirakah itu?
perempuan pula kata gembira kalau jadi kurus. tapi kenapa sentiasa ada dalam hati rasa takut kalau gemuk semula? cukup gembira macam tu?
juga ramai remaja sebaya sy nak sangat melanjutkan pelajaran ke luar negara seperti sy. lagi-lagi negara empat musim seperti Poland. boleh pakai baju sejuk cantik-cantik. boleh main salji. tapi gembirakah sebenarnya sy dengan semua tu?
sy cemburu melihat sahabat-sahabat yang makin dekat dengan Allah apabila belajar di luar negara. kalau dulu tak pakai tudung, sekarang dah pakai. kalau dulu pakai tudung jarang, sekarang legap dah. bidang 60 lagi tu. kalau dulu selalu tinggal solat, sekarang qiamul lail tak pernah tinggal.
sy sangat cemburu apabila senang sahaja mereka jumpa kumpulan yang selalu mengajak mereka mengingati Allah. sedangkan sy disini masih mencari-cari. dalam pencarian, sy main jauh pula dengan Allah. sy ibarat budak yang terperangkap dalam tangki air. kalau sy x cepat-cepat cari jalan keluar, sy akan lemas dan mati. sy tak mahu iman sy terus mati. kalau dah mati, susah nak hidupkan balik!
sy cari alternatif dengan membaca blog-blog Islamiah. tapi perasaan itu tak sama dengan menerima secara terus dari naqibah. sy menyesal menolak ajakan naqibah sy untuk membuat usrah online sebelum sy ke sini duhulu.
sy rindu masa zaman sekolah waktu jadi lembaga disiplin kerohanian yang agak poyo. walaupun ada pelajar yang benci dengan sy kerana selalu menegur, tapi sy rasa dekat dengan Allah. sy gembira.
sy rindu pada waktu buat foundation di MSU. walaupun penat terkejar-kejar untuk menghadiri usrah JIM, sy gembira kerana tenang setelah peroleh ilmu dan peringatan dari naqibah.
tak bermakna kepahitan dan kesusahan itu mendatangkan kesediahan kan. tak bermakna apabila kita dapat apa yang kita nak, kita akan gembira. memang sy gembira apabila dapat keputusan cemerlang, dapat ke Poland, dapat jalan-jalan, dapat pakai baju cantik. tapi sy tahu bezakan kegembiraan sementara dan kegembiraan hakiki.
"Iaitu orang-orang yang beriman dan hati mereka tenteram dengan mengingati Allah, ingatlah hanya dengan mengingati Allah hati akan menjadi tenang".(ar-Ra'd : 28)
ramai pelajar tafsirkan kegembiraan apabila mendapat keputusan yang cemerlang dalam peperiksaan. tapi pernah saja sy dengar luahan hati pelajar terbaik sekolah yang terlintas untuk membunuh diri. gembirakah tu?
orang biasa pula kata gembira itu apabila kita kaya, banyak harta. tapi kenapa ada saja orang kaya yang serabut hidupnya kerana tekanan kerja? gembirakah itu?
perempuan pula kata gembira kalau jadi kurus. tapi kenapa sentiasa ada dalam hati rasa takut kalau gemuk semula? cukup gembira macam tu?
juga ramai remaja sebaya sy nak sangat melanjutkan pelajaran ke luar negara seperti sy. lagi-lagi negara empat musim seperti Poland. boleh pakai baju sejuk cantik-cantik. boleh main salji. tapi gembirakah sebenarnya sy dengan semua tu?
sy cemburu melihat sahabat-sahabat yang makin dekat dengan Allah apabila belajar di luar negara. kalau dulu tak pakai tudung, sekarang dah pakai. kalau dulu pakai tudung jarang, sekarang legap dah. bidang 60 lagi tu. kalau dulu selalu tinggal solat, sekarang qiamul lail tak pernah tinggal.
sy sangat cemburu apabila senang sahaja mereka jumpa kumpulan yang selalu mengajak mereka mengingati Allah. sedangkan sy disini masih mencari-cari. dalam pencarian, sy main jauh pula dengan Allah. sy ibarat budak yang terperangkap dalam tangki air. kalau sy x cepat-cepat cari jalan keluar, sy akan lemas dan mati. sy tak mahu iman sy terus mati. kalau dah mati, susah nak hidupkan balik!
sy cari alternatif dengan membaca blog-blog Islamiah. tapi perasaan itu tak sama dengan menerima secara terus dari naqibah. sy menyesal menolak ajakan naqibah sy untuk membuat usrah online sebelum sy ke sini duhulu.
sy rindu masa zaman sekolah waktu jadi lembaga disiplin kerohanian yang agak poyo. walaupun ada pelajar yang benci dengan sy kerana selalu menegur, tapi sy rasa dekat dengan Allah. sy gembira.
sy rindu pada waktu buat foundation di MSU. walaupun penat terkejar-kejar untuk menghadiri usrah JIM, sy gembira kerana tenang setelah peroleh ilmu dan peringatan dari naqibah.
tak bermakna kepahitan dan kesusahan itu mendatangkan kesediahan kan. tak bermakna apabila kita dapat apa yang kita nak, kita akan gembira. memang sy gembira apabila dapat keputusan cemerlang, dapat ke Poland, dapat jalan-jalan, dapat pakai baju cantik. tapi sy tahu bezakan kegembiraan sementara dan kegembiraan hakiki.
"Iaitu orang-orang yang beriman dan hati mereka tenteram dengan mengingati Allah, ingatlah hanya dengan mengingati Allah hati akan menjadi tenang".(ar-Ra'd : 28)
Subscribe to:
Posts (Atom)